De laatste maand

Lieve allemaal,

Ten eerste wil ik jullie bedanken voor de leuke reacties die ik gekregen heb op mijn blogs. Heel veel mensen hebben het gelezen, wat natuurlijk ook wel logisch is... Haha! En dan moet ik nu na al die maanden zeggen dat het klaar is, mijn tijd zit er op. Wat vind ik het jammer, wat heb ik genoten en wat is het snel gegaan.

Ook deze afgelopen weken zijn er dingen gebeurd die ik nooit meer zal vergeten als ik terug zal denken aan m'n reis. Het allerlaatste weekje vrijwilligerswerk bijvoorbeeld... Ik had constructie gekozen om nog even alles er uit te halen, dat is zeg maar wel gelukt. Het was onze taak om binnen een week het klaslokaal van een kindergarten te herstellen (die maandag erop begonnen de lessen namelijk weer). Dat bestond uit tegels leggen, cement maken, muren verven, tafels en stoelen opknappen en schoonmaken, heel veel schoonmaken. De tegels waren nog maar voor een kwart gelegd en aanzien ze met een ander deel van het lokaal nog geneens begonnen waren, had ik er m'n vraagtekens bij. Met volle moed begon ik met m'n eerste tegel te leggen, alle vertrouwen want ja wat heeft deze "bouwvakster" niet gedaan. Precies dat ging dus niet zoals ik gewild had... Het blijkt wat moeilijker dan gedacht. Had ik na lang meten de grond eindelijk gelijk, bleek er weer iets anders te zijn waardoor dat ene tegeltje er niet in kwam. Wat ik ook probeerde, zelfs met extra hulp, het lukte niet... Ik moest het opgeven. Esmee faalde in haar bouwvakkerschap. Je begrijpt natuurlijk wel dat dit mij veel heeft gedaan. Na lang wikken en wegen uiteindelijk besloten om mij te richten op het vullen van de spleetjes tussen tegels met klei en een kapot geknipte slipper (??). Ik zie jullie denken, dat had ik ook.. Maarja wat moet je anders als je het materiaal er niet voor hebt. Dus ik weer opnieuw aan de bak, je snapt het wel. Kom je de volgende dag terug, krijg je te horen dat onze coördinator perongeluk de verkeerde kleur heeft gemaakt. Wat betekende dat we weer terug bij af waren (*$#%@?). Even een frustratie momentje in mezelf. Waardoor ik eigenlijk alleen maar meer energie kreeg om alles af te maken. Snel maar aan het werk gegaan en geprobeerd om de helft van de vloer af te maken. Gelukkig kregen we meer hulp van de andere vrijwilligers en daardoor hadden we zelfs meer dan de helft afgekregen die dag. Donderdag dan eindelijk de vloer afgerond en dat betekende dat we vrijdag alleen de randjes langs de muren moesten doen met klei en alle stoelen/tafels opnieuw moesten herstellen. Nadat dat allemaal was gebeurd konden we beginnen aan de grote schoonmaak. Ook hebben we een poging gewaagd om de toilet aardig achter te laten, maar nadat we 5 kakkerlakken tegen kwamen die bijna even groot waren als mijn hand en de geur ondraagbaar was, hebben we het gelaten voor wat het was en alleen wat emmers water er door gegooid. Hopend dat de andere constructie groep dat wel doet (sorry lieve kindjes). Wat begon met een oneindig kale ruimte hebben we weten om te gooien naar een (bijna) klaar, schoon, fleurig, nieuw lokaal waar de kindjes hun lessen kunnen volgen. Ik ben ontzettend blij dat ik hier een steentje aan bij heb kunnen dragen. Dit heeft mij veel voldoening gegeven en ik kon weg gaan met een opgeheven hoofd. Al hoewel ik het eigenlijk net als in Thailand het heel moeilijk vond om weg te gaan. Maar natuurlijk keek ik ook erg naar uit om mijn familietje weer om me heen te hebben. Na 3 daagjes even lekker op mezelf geweest te zijn, kon ik donderdag avond de fam ophalen. Als een kind zo blij natuurlijk toen ik ze weer zag en kon knuffelen. Helemaal happy!! The fabulous six zijn weer herenigd. Nu konden we Bali eindelijk onveilig gaan maken... Ons eerste dagje gelijk gebruik gemaakt van het zwembad bij ons hotel en lekker naar het strand geweest. De volgende dag een trip naar het oosten gemaakt, helaas waren de dagen daarna heel erg regenachtig. Wat wel jammer was (voor mij maakt het inmiddels niet meer uit als ik geen zon krijg want mijn bruine huidje is pigment geworden). Verder heb ik ze natuurlijk het hele dorpje Penestanan laten zien, mijn huis, alle leuke restaurantjes en de coördinatoren. We zijn nog een dagje naar Ubud geweest. Ook hebben we tempels, rijstvelden en koffieplantages gezien. En zelfs ook een heerlijke spa dag gehad. Ik heb een onwijs leuke afsluiting gehad van dit half jaar door een super vakantie!
Deze ervaring pakt niemand meer van me af en neem ik mee voor m'n hele verdere leven. Ik heb er ontzettend veel geleerd, genoten, naar m'n zin gehad en mee gemaakt wat ik allemaal voor geen goud heb willen missen. Ook heeft dit mij geholpen om eindelijk een keus te maken in studie richting. Hoe mooi is dat?
Morgen stap ik het vliegtuig in met gemengde gevoelens, maar het is niet anders. Aan alles komt een eind. Nederland wacht op me.


Voor de aller laatste keer veel kusjes vanuit Bali,
Esmee

Maar...... It's not a goodbye Asia, it's a see you soon!