Mijn 3e maand

Selamat siang lieve allemaal,

Daar is ze weer hoor dit keer alleen niet meer vanuit Thailand. Ben met al m'n kilo's verkast en nog weer verder weg van Nederland verwijderd. Een geweldig eiland, genaamd Bali. Dit is trouwens ook gelijk mijn eindbestemming, hier zal ik mijn tijd uit moeten zitten. Wat een zwaar leven heb ik toch ook.. Goed ik ben dus al 3 maandjes weg van huis en op de helft dus. Zo gek want ik blijf dat gevoel houden dat het zo kort voelt, maar volgens mij ben ik er achter waarom. Ik doe te veel hier, waardoor ik totaal niet met de tijd bezig ben. Oké volgens mij heb ik dat ook al in m'n vorige blog gezet. Niet in herhaling vallen Esmee, origineel blijven. Wat ik heb ik de afgelopen maand gedaan?

Ohja, we waren gebleven bij het weekend dat ik terug kwam van de beachweek. Nog even 3 weekjes in het weeshuis moeten knallen. Deze 3 weken opnieuw geverfd en omdat er geld gedoneerd was konden ze de waterleidingen vervangen. Heb ik dus ook nog eventjes gedaan (iemand verzoekjes voor thuis? Cement, vloeren, verven, waterleidingen ik doe het allemaal). Mijn 11e week was een half weekje, er was namelijk Thais nieuwjaar. Door het boeddhisme leven ze nu in het jaar 2560. Het was 3 dagen lang alleen maar gekkigheid. Van woensdag tot vrijdag. Ze vieren het hier niet met vuurwerk hoe wij dat doen, maar met water, heel veel water, alleen maar water en klei. Dat smeren ze op je gezicht (overal), zodat je het er af wast en je als ware "op nieuw" begint en al het "vieze" van je afwast. Ja zit wel wat in... Woensdag (de eerste dag) gevierd in Singburi. Met een truck vol wat watertonnen rond gereden en iedereen kunnen nat gooien. Af en toe stopte we bij leuke muziek waar mensen over al aan het dansen waren. Echt grappig! Die dag daarna naar Bangkok vertrokken en daar ben ik gelijk ook langer gebleven om mijn visum voor Indonesië aan te vragen. Dus nog 2 dagen Son Kran gevierd in Bangkok. Een en al gekkigheid daar. Geweldig om mee te maken. Je was continu nat en om te paar seconden kreeg je klei op je gezicht.. Ik zat er helemaal onder. Vrijdag even cultureel gedaan en hebben we een hele mooie tempel bezocht (Wat Arun), met een bootje naar toe gevaren. Daarna wouden we naar een oud waterdorpje gaan alleen dat hadden we uitgesteld naar zaterdag omdat we op het politie bureau zaten.... Niet echt een spannende reden dus sorry het verhaal word niet leuker. Een meisje van de groep was haar mobiel verloren. Maar goed er was airconditioning dus dat is altijd fijn met dat warme weer. Daarna nog een beetje rondgelopen in de buurt en 's avonds terug gegaan. De tempel was nu ook verlicht dus dat zag er best wel vet uit in het donker. De volgende dag naar het oude waterdorpje geweest. Heel bijzonder wel, ben je in het drukke Bangkok en zodra je in het dorpje bent merk je daar niks meer van. Zo stil, zo rustig en zo mooi omdat alles van hout was. Dat zag er zo schattig uit! De volgende dag gingen er al wat mensen weer terug naar Singburi, ik bleef daar nog paar dagen alleen. Die dag ook afscheid moeten nemen van Lena, want ze zich terug maar huis. Heel apart, zij was er namelijk ook op de dag dat ik aan kwam dus dat voelde wel een beetje vreemd. Zo'n lange tijd met elkaar en dan op eens niet meer.. Was even wennen dus, maar ik ontmoette in mijn hostel al wat mensen om dinsdag wat leuks mee te doen dus dat leek mij gezellig! Maandag mijn visum geregeld, dacht ik zo klaar mee te zijn maar dat viel aardig tegen. Aangezien ze op de Thaise manier werkten en 5 loketten hadden waar je langs moest. Heel gedoe natuurlijk weer, maar uit eindelijk een visum kunnen krijgen! Die dag ben ik zelf naar de mega grote shopping mall geweest, deze was zo groot dat er een bioscoop in zat en een ijsbaan (? ja dat vroeg ik mezelf ook al af). Zoveel verdiepingen, gangen en winkels dat ik de uitgang gewoon niet meer kon vinden. Heb dus een hele tijd lopen zoeken en bleek ik ook nog eens dezelfde routes gelopen te hebben (blond..). Maar ik ben er uit gekomen gelukkig! Die dag daarna met de mensen van het hostel naar het Lomphini park geweest. Een groot park midden in Bangkok met vararen, schildpadden en leuke vogels. Beetje rond gelopen en op een zwanenwaterfiets gezeten, even romantisch gedaan natuurlijk! Wat markjes bekeken en weer terug naar het hostel gegaan. Woensdag m'n visum kunnen ophalen en gelijk terug gegaan naar Singburi, het Twin House. Had alleen vrijdag nog een dagje weeshuis dus dat was m'n enige dagje van de week en ook gelijk m'n aller aller laatste dagje. De volgende dag eindelijk mijn koffer in moeten pakken en geloof me dat was een zware klus. Ben er meer dan 2 uur mee bezig geweest... Tja! Toen voorgoed afscheid moeten nemen van de plek waar in 2 en een half maand was. Heel raar gevoel was dat. Kamer 11 is afgesloten hoofdstuk voor mij. Nu kon het alleen maar beter worden in Bali. Keek er al helemaal naar uit! In de middag vertrokken naar Bangkok samen met m'n TE zware koffer en daar 1 overnachtig in een hostel gehad, want de volgende dag had ik dan eindelijk mijn vlucht naar Bali. Ging ik dan midden in de nacht met die super mega zware koffer. Vreselijk.. Zie je het al voor je? Ik had op z'n zachts gezegd wat struggles met het lopen en steentjes die in de weg lagen of uitstekende stoeptegels... Maar ik heb het allemaal overleeft, zelfs de trappen! Uit eindelijk dus mijn doel bereikt, het vliegveld! Yes, vreugde dansje (kleintje deze keer want die wandeling was behoorlijk uitputtend). Rond 6 uur in de ochtend stegen we op en half 12 kwam ik aan op Bali. Daar zou ik een transfer hebben gekregen als alles volgens planning zou gaan... Was dus niet zo, wat ik nu al wel gewend ben na 3 maanden reizen. Zat ik daar 4 uur te wachten op een man die nooit is gekomen, great! Toen maar besloten om op eigen houtje naar de plaats van de organisatie te gaan. Na ander half uur rijden dan toch echt op de goede plek aangekomen. Naar mijn huis gebracht en de kamer gelijk gezien waar ik mijn andere 2 en een half maand zal verblijven. Even een update van kamer 1, airconditioning check, goede matrassen check, warme douche check, grote badkamer check, lieve schattige puppy check. Nu al genoeg redenen om dit een paradijsje te noemen. Gelijk alweer allemaal aardige mensen overal dus dat vond ik echt fijn. Het is hier wel heel anders dan in Thailand. Alleen de hoeveelheid mensen is al een verschil. Er zijn hier gemiddeld per week meer dan 100 vrijwilligers..... Precies, dat is veel. Er zijn 8 huizen en ik verblijf in het Wirya House. Wat het grootste huis is, 8 kamers waarvan er 2 kamers zijn voor 8 personen. De rest voor 4 personen. Ook het eten is wel beter. Wat meer westers eten in de ochtend, lekker lekker. In de avond nog steeds natuurlijk veel rijst, maar af en toe ook pasta's en noodles.
Mijn eerste week begonnen met de introductieweek en dat was gelukkig met een kleine groep, want de meeste introductieweek groepen zijn rond de 60/70 mensen dus helemaal prima. Een rondje gemaakt door Ubud (dat is het stadje waar mijn huis is). Marktjes bekeken en de Monkey Forrest gezien. Dit keer bleven de apen op afstand gelukkig, maar ik ben natuurlijk nu immuun voor rabiës dus ik denk dat ze dat voelde.. Het was wel gaaf om er geweest te zijn, het leek als of je in een soort jungle liep. Dat interesseerde me eigenlijk meer dat de aapjes. Sorry, ik heb ze gewoon te vaak gezien waardoor ik de natuur mooier begin te vinden. In de avond naar Balinese dans geweest, leuke ervaring was dat! De rest van de week wat lessen gehad over de Balinese taal, gekookt, een doek geverfd, een wandeltocht gemaakt door de rijstvelden (zo ontzettend mooi, maar ook onwijs warm) en als laatste op vrijdag naar een watertempel geweest. We hadden de dag van te voren een flower offering voor de goden gemaakt dus die hadden we mee om dat daar te geven. Het was de bedoeling dat je met kleding wat je lichaam bedekt in het water gaat, dan een wens doet en je gezicht 3 keer met water wast (bij elk fonteintje en er waren er een stuk of 20). Dat was wel lekker verfrissend! In het weekend met een leuke groep meiden naar het strand geweest, een black sand beach. Zo cool, ook veel surfers dus heel vet om naar te kijken. Zondag een beetje Ubud ingeweest, winkeltjes gekeken en rustig aan gedaan. Aankomende week begin ik met mijn eerste vrijwilligersweek hier op Bali, in een kindergarden. Ben benieuwd. Al leuke verhalen over gehoord dus, we zullen zien.

Dit was alweer een maandje van mij, lijkt kort en dat is ook!
Ook hier in Bali al helemaal naar m'n zin, kijk al uit naar de weken die nog gaan komen.

Veel liefs en kusjes uit dit paradijsje,
Made (mijn Balinese naam)